بررسی برخی جنبه های اپیدمیولوژیکی مشخصات جمعیت شناختی و محیط تصادف مصدومین عابرین پیاده در سوانح ترافیک جاده ای در بیمارستان ارجاعی شهدا (ع)، استان آذربایجان شرقی

پیش زمینه و هدف: عابرین پیاده مستعدترین و آسیب پذیرترین گروه مابین استفاده کنندگان از جاده ها می باشد. مطالعه حاضر به منظور توصیف الگوی مشخصات برخی جنبه های اپیدمیولوژیک جمعیت شناختی و محیط تصادف عابرین پیاده مصدوم شده در سوانح ترافیک جاده ای در بیمارستان ارجاعی شهدا (ع)، استان آذربایجان شرقی انجام گردید. مواد و روش کار: این تحقیق از نوع مطالعات مقطعی که از اردیبهشت سال 1392 الی فروردین سال 1393 بر روی 177 عابر پیاده ای که توسط وسایل نقلیه موتوری در سوانح ترافیک جاده ای مصدوم و بستری شده بودند، انجام گردید. اطلاعات در این مطالعه در دو بخش شامل مشخصات جمعیت شناختی، و مشخصات محیط تصادف مصدومین عابر پیاده جمع آوری گردید. نتایج در این مطالعه با استفاده از نشانگرهای آمار توصیفی و جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کای دو استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی و انحراف معیار در جامعه موردبررسی 26/14 ± 05/40 بود. 4/86 درصد از مصدومین مرد بودند. و ازنظر سطوح تحصیلات 7/27 درصد دارای سطح سواد ابتدایی، و 6/22 درصد بی سواد بودند. و در جامعه موردبررسی 8/27 درصد دارای شغل آزاد و 5/16 درصد کارگر بودند. میانگین و انحراف معیار وضعیت اقتصادی عابرین پیاده در جامعه موردبررسی 29/13 ±46/32 بود. 5/43 درصد از مجروحین آسیب اندام تحتانی و 64/31 درصد آسیب بیش از دو اندام را در اثر برخورد با وسایل نقلیه موتوری داشتند. و حدود 32/59 درصد از سانحه ها در خیابان های دوطرفه اتفاق افتاده بود. 3/37 درصد از مصدومیت عابرین پیاده بین ساعات 12 ظهر الی 6 عصر و 8/80 درصد از مصدومیت ها بین روزهای شنبه الی چهارشنبه اتفاق افتاده بود. ازنظر شرایط آب و هوایی 1/66 درصد از مصدومیت ها در روزهای آفتابی و 1/70 درصد در روشنایی روز اتفاق افتاده بود. و ازنظر وضعیت استقرار عابرین پیاده در حین سانحه 9/46 درصد از عابرین پیاده در حال حرکت و در مسیر مجاز اتفاق قرار داشتند. بین نوع شغل و ارگان آسیب دیده بدن در سوانح ترافیک جاده ای ارتباط معنی داری مشاهده شد. (05/0p